piątek, 5 sierpnia 2016

We dwoje




Świat skąpany we śnie, jak ty w uczuciu do mnie
w nocnej rosie zatopione staje się czyste, niewinne
magnoliowy zapach doznań zaczyna się
na rośnej trawie
gdy kładziemy się, by oddać się grzesznej zabawie


Wokół nas sypie na ziemię majem
tulimy się w czas miłości
zatraceni na wiele sposobów odkrywamy siebie dla siebie
zegary pogubiły swój rytm odliczając spóźnione
godziny, minuty, sekundy

Liczymy więc tylko na siebie
zmysły i słowa wzajemnie się przeplatają
budząc uśpione pragnienie rozkoszy
bicie twojego serca jest sensem mojego
i tyle wystarczy, by być szczęśliwym jeszcze

Sława Korn-Acka
2016

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

27 styczeń

Via dolorosa  ________________________ płuca wyplute, rak toczy ciało  empatii mało  dobowy dyżur odmierza śmierć  zgon - zgon - zgon  Via D...