Na drogę

Zabiorę błękit nieba bez żalu pójdę bezdrożami

boso po myślach ziemi, zieloną bujną trawą

czując krople porannej rosy pod stopami

marzyć będę też o wietrze na moją twarz nagą

Już nic nie powiem, nie będę narzekać na swą dolę 

nieobjęta miłość niech zawładnie mą duszą

ucieknę daleko, oddam się w cygańskie swawole

ich śpiewy uszczęśliwią mnie i serce me poruszą 

Sława Korn-Acka  

8.08.2016

Smutek

 

"Wejdź, gdzie mnie otworzyłeś!

Tam, gdzie jeszcze jestem zamknięty, otwórz mnie!".

Św. Augustyn SZEPTEM OD I DO NIEBA 

 

 

otworzyłeś mnie na miłość

tak cicho jakbyś odmawiał pacierz

zagłębiałeś się we mnie jak w płatki kwiatów

przykrywałeś szeptem nagą

mieliśmy swój raj, i węża na jabłoni

myślałam zawsze tak będzie

odchodząc zerwałeś ze mnie słońce

zostawiłeś w środku burzy

zziębniętą

szukałam twych słów, ciepłych

niewypowiedzianych

sparowanych oddechem... ostatnim

 

(2016)

Gloria S. Korn-Acka

"Dlatego wrócę i zabiorę swoje zboże w odpowiedniej chwili i swój moszcz we właściwej porze, odejmę moją wełnę i len, co miały okryć jej nagość." Stary testament, Księga Ozeasza

    

We dwoje

Świat skąpany we śnie, jak ty w uczuciu do mnie
w nocnej rosie zatopione staje się czyste, niewinne
magnoliowy zapach doznań zaczyna się
na rośnej trawie
gdy kładziemy się, by oddać się grzesznej zabawie

Wokół nas sypie na ziemię majem
tulimy się w czas miłości
zatraceni na wiele sposobów odkrywamy siebie dla siebie
zegary pogubiły swój rytm odliczając spóźnione
godziny, minuty, sekundy

Liczymy więc tylko na siebie
zmysły i słowa wzajemnie się przeplatają
budząc uśpione pragnienie rozkoszy
bicie twojego serca jest sensem mojego
i tyle wystarczy, by być szczęśliwym jeszcze

Sława Korn-Acka
2016

Ciemna strona człowieka

widziałam ruiny Warszawy

gdzie rannych dobijano kulą w serce

i chłopca, który szedł z twarzą zapłakaną

przez Most Poniatowskiego nad Wisłą

widziałam stan wojenny w Polsce

czołgi i żołnierzy na ulicach miasta

i matki z kubkiem gorącej kawy dla nich

widziałam bezdomnych

nocą taplających się w fontannie jak psy

jak mewy i gołębie o świcie

widziałam rozsypane życie

i kobietę z dzieckiem na rękach

żebrzącą o kawałek chleba dla dziecię

widziałam przedwcześnie umarłych

statystyki chorych i ceny usług lekarskich

za jedno uratowane życie

widziałam wschodzące słońce nad morzem

i złotą plażę nad nim

nie stać mnie na nią

widziałam ciemną stronę mocy

i ciemną stronę życia i człowieka

skaczącego prosto w przepaść

widziałam mydło z ludzi ze swastyką Hitlera

produkowane w fabrykach Oświęcimia

miejsca w których dymiły ich ciała

"widziałam umarłych poetów

biegnących z bykami” ulicą Wiejską pod Sejm

i białe prześcieradło zbrukane krwią człowieka 
 

pytałam Boga

czy w sercu ma Boga

żeby tak doświadczać mnie

i zagryzałam złość chlebem bez wódki

Sława Korn-Acka

3.08. 2016

Sen o Filonie

gdy obudził mnie zły sen o Filonie
niebo było zasnute ciemnymi chmurami
w powietrzu wisiał deszcz
a we mnie smutek 

w oddali krzyk ptaków mącił muzykę ciszy
łzy zalewały szczęście duszy
widokiem kwiatów akacji syciłam oczy
by pocieszyć zaniepokojone serce

lecz myśl wybiegła dalej i dalej
i wydłużała cień beznadziei
i szczęście wydawało się tak dalekie
gdzieś na końcu nieznanej drogi



Gloria Sława Korn-Acka
3.08.2016