Wolny przekład Adeline Dutton Train Whitney

Wzburzony Ocean! Niczym pacjent nad brzegiem
Jego gniew wzbiera się i burzy do woli
Wydłuża margines spustoszenia, w tle ty
Ty masz swoje miejsce zachować dla Boga i siebie
W spokoju pośród wszystkich ziemskich zmagań
Nieskrępowany przez niepokój życia
Krzyki, tętent i ryk
Pośród tysięcy głosów niezgody
Umierasz jak wodnisty ocean w samotności

20.02.2017

Sława Kornacka

Google

Naga kobieta

stanęła na brzegu lustra wody
jak bóg ją stworzył
oświetlana blaskiem księżyca

kładł dotyk na jej ciele
jak na upojnym nieskalanym kielichu
i wodospadem spływał
po piersiach, biodrach, brzuchu

złotą pełnią
koralowy gaj maków oblewał
w którym chór chłopięcy śpiewał

zauroczona jego świetlistą czułością
chłonęła nieba
chcąc dotknąć raju
pieściła się opuszkami światła
i ciepłem serca

Sława Kornacka
20.02.2017

Inspiracja fotką pod wierszem Antoniego Jana Pindyka

Wolny przekład z Szekspira

Ach nie zwlekaj skarbie słodki

Niech nie krążą już te plotki

Że jest ona, a nie ja

Szkoda i jednego dnia

Jeśli kochasz nie mów potem

Ciesz się w moich włosach złotem -

Księżyc patrzy, róża spływa łzami

Całuj miły, niech świat kręci się z nami

O miłości Cyganki z rąk wróżą

Prawdę odsłonią, okiem nie zmrużą

Nie uciekaj przed miłością skarbie słodki

To dla ciebie są te zwrotki

18.02.2017

Sława Kornacka

google

EPOKA SERCA

w kroplach deszczu i w promieniach słońca
baraszkujących wśród liści jesieni 

miłość moja
utkana z czułości i pragnienia
i niespokojnych myśli zawieszonych

 w duecie ja – on 

on patrzy w moje oczy
i spija czerwień mych ust
rozpalony do nieprzyzwoitości
wchodzi we mnie sobą
by być jednym człowiekiem
by sięgnąć szczytu
i bezpiecznie z niego zejść
tysiąc jeden razy w każdym roku 

18.02.2017
Sława Kornacka

Przyjdź miły dziś do mnie

Przyjdź miły dziś do mnie

Siądź przy stoliku kawiarnianym

Wypijemy kawę Lette i czerwone wino

Opowiedz, co trapi duszę twoją

Wylej swoje smutki do serca mego

Zimno w sercu, zimno w ciele

Przytulimy się do siebie

Poczujemy ciepło, które na nas spłynie

Będziesz moim królem

Ja twoją królową

Niepokorni, nie zwykliśmy poddawać się

Żadnej władzy

Gdy mamy siebie

Mamy świat u swych stóp

I zapominamy o całym świecie

Miłość to sprawia, że mamy

Po dwadzieścia pięć lat

Śmiejemy się, robiąc sobie nadzieję

Bo czas daje nam dziś

Ku temu okazję

Lecz jutro statek nasz odpłynie

W przeciwnym kierunku

Twój na południe, mój na północ

Łamiąc przy tym nasze serca

I nasze życie... 

18.02.2017 

Sława Kornacka 

fotoreklama z google

Za blisko

jesteśmy zbyt blisko siebie

byśmy mogli przyjść do siebie

to byłoby niebezpieczne

uciekaj, umykaj od tej miłości

bo mała iskra rozpali płomień

i spali nas od środka

uciekaj, uciekaj czasu jest niewiele

każdy dzień otwiera ranę

i spływa krwią

promieniowanie wewnętrznych obrazów
może skomplikować rzeczywistość
w jej żywych rysach śmierć

bez wódki nie uciekniesz od demonów

z pistoletem w dłoni

nie możemy zasypiać obok siebie

jesteśmy zbyt blisko, byśmy mogli

przyjść do siebie we śnie

bo tam toczy się wspomnienie i krew

17.02.2017

Slawa Kornacka

z google

Lament

"Zwracam się do was kapłani

nauczyciele sędziowie artyści”

Tadeusz Różewicz

Zwracam się do was Rodacy 

podzieleni partiami na pół

i stronami na prawo i lewo

i do ciebie przyjacielu mój

i do ciebie Panie mój

zważcie na słowa me

Nie jestem młoda

niech was żywiołowość ma

nie zwodzi

ani gibkość ciała

ani namiętność uczuć mych

ani młodzieńczy śmiech

ani niebo w moich oczach

ani horyzont myśli mych

Nie jestem młoda

niech was moja dobroć

nie wzrusza i nie porusza

ani moja słabość

ani mój gniew

ani prostolinijność

ani naturalność

ani maska, którą zakładam na twarz

Mam pięćdziesiąt plus

jestem skazana przez życie

na życie w udręce i biedzie

jak większość z nas

na bycie narzędziem

napędzanym do nienawiści

narzędziem w rękach władzy

narzędziem lokalnego biznesmena

narzędziem w rękach księdza

tak ślepym jak nóż w rękach kata -

nie wierzę nikomu z nich

Na moje szczęście mnie nie okaleczono

widzę wciąż niebo i kwiaty

gałęzie drzew i gniazda ptaków na nich

słyszę głosy świętych

i głosy przeklętych

na wyspie bogów i demonów

bo, nie zetknęłam się z wojną

nie spadały na moją głowę bomby

nie wiem co znaczy buchający z nozdrza
opar czerwonych ciałek krwi

i nie wiem co znaczy śmiertelny głód

To jednak cierpię za miliony

głodnych, wypędzonych, poległych...

zamordowanych przez elitarnych morderców

mieszkających w pałacach władzy

Nie wierzę mocarnej władzy

tej co dzieli nas

to oni nas zgnoili

to oni zbudowali mur

to oni wytyczają granice

i patrzą na nas z góry niczym bóg

4.02.2017

Sława Gloria Kornacka