poniedziałek, 8 lutego 2021

Człowiek z Hawru

głodna życia
rzucam kości do gry
czarne czerwone kubek 
 
w kinie kultury człowiek z Hawru
podbija moje serce
 
zaczynam tęsknić za miłością
jak z filmu, ale miłość
jest dla mnie cmentarzem szczęścia
 
w miłosnej grze jesteśmy handlarzami uczuć
ulegamy spekulacyjnej gorączce
jak na giełdzie papierów wartościowych 
 
skorumpowanej pościeli agenta nieruchomości
w dużej sypialni z balkonem
gdzie kobieta otwarta do pocałunku... 
 
przykleja się do ciebie seans nocy
i piracka płyta dobrobytu 
 
dla ciebie
jestem już tylko odbiciem cienia
w stojącym na szafce obok łóżka lusterku 
 
 
9.02.2019

Sława Kornacka

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Tomikowo - 20.01.2024

Gdyby gdyby miłość pisała się przez wodę jak przez liście kwiatów w twojej pergoli dotyk byłby czuły i bezpośredni tęsknota utulona a t...