13 styczeń

Miłość i Zdrada 

    

Piękna niech będzie twej miłości zdrada,

I niech nas spala ogniem niewiernym.

Westchnieniem do ust niech się skrada,

Tylko ani wspomnienia. Ani wspomnienia o tym!

Miłość najgłębiej ukryta, rozpala światła,

Nie sposób ich zgasić, ani obdarzyć lepszym.

„Tylko, ani spojrzenia,

Ani spojrzenia o tym!”

Dręczą nas wciąż niepokoje wieczne,

Lecz każdy dzień wydaje się dniem złotym.

„Tylko ani myśli o tym”, co bezpieczne,

„Ani myśli o tym!”

Każda miłość jest inna, ale daje się wyczytać,

Serce kraśnieje w purpurze, zdradza dym.

„Tylko ani słowa,” co kto czyta,

„Ani słowa o tym!”

http://slawakornacka.blogspot.com/2016/01/zdrada.html

Nieperfumowani

nieznajomy gest pełen ludzkiej życzliwości 

nieznajomy uśmiech pełen ciepła i serdeczności 

nieperfumowani, a pachnący świeżością poranka

niebogaci, a bogatsi od najbogatszych w świecie

ufni zapatrzeni w nieporadne oczy potrzebującego

zasłuchani w słowa wypowiedziane bólem serca 

pełni wiary w przyrodzoną dobroć każdego człowieka

ich obecność  to modlitwa Aniołów do Boga 

by uczynić świat lepszym

by utulić go ciepłem i aksamitnością nieba 

gdy, ból zagłusza krzyk 

Sława K.

*

Arogana 

miksujesz na żywo mój mózg 

szarpiąc napięte struny harfy

ubierasz siebie w kolorowe szarfy 

i czekasz, że zacznę strasznie śnić 

czy myślisz, że cudowny może być kres

gdy pod stopami droga krzyżowa

gdy niczym nóż tniesz każdy sens 

by bezsens spływał z jego żył jak krew 

czy na taki koniec dni chcesz czekać

jak na listonosza z emeryturą

sącząc życia drink

arogana, arogana ta muzyka jest zasrana 

Sława K.

obraz Grazyna Szyszkowska

*

Sepia i czerń

nie wierzcie, że życie jest piękne

bo cały ten świat jest do dupy

gdy tylko przed krzyżem uklęknę

to widzę cmentarze groby i trupy

nie pomogą mądrości, księgi ni mowy

jedno życie, a w każdym tysiąc śmierci

Gloria Korn.

!3.01.2018 

Foto Grazyna Szyszkowska

*

"nic tak nas nie określa - żaden cel, idea, religia,

mamona, szatan, Bóg i co tam jeszcze - niż ciało,

to nielojalne w istocie, przemijające gówno”

wobec całej tej zmurszałej obfitości

wobec fantastycznych kwietnych festonów

rodzi się podejrzeniem spójni

bytu z podmiotowością

i przebija pewnością wyznacznika sukcesu

jego wdzięk i bitumiczne piękno

szmaragdowym wybrzeżem się jawi

jak grzech słodki 

gorące i gibkie drapieżne i szybkie

każdego dnia umiera z żalem i bez żalu

każdego dnia napełnia się goryczą piekła i nieba

by nas zdradzić, a siebie pognębić 

by uwolnić się z sideł życia

i w tańcu z gwiazdami zaszaleć

Sława G. Korn.