Inspiracja wierszem Juliusza Słowackiego "W pamiętniku Zofii Bobrówny"
Niechaj mnie Zośka o wiersze nie prosi
Bo kiedy Zośka do chłopców się
zwróci
To każdy chłopak powie wierszem Zosi
I też kołysankę do snu zanuci
Nim wiek przeminie i przekwitną lata
Kochaj, puste życie to wielka strata
W miłości też świat ma barwy czerwone
Kwiaty i gwiazdy będą z tobą gadać
Ptaki będą śpiewać zadowolone
Poeci wiersze w darze Zosi składać
Wiem, bo gdzie Piedrwy srebrne fale
płyną
Byłam ja kiedyś jak Zośka dzieciną
Dzisiaj mam inny ogląd tego świata
I los mnie dalej w życie pędem goni
Przy Zosi jest więcej wiosny i lata
Do mnie tylko głucha cisza dzwoni
Chyba odmłodnieć mi potrzeba
Napisałam już długi list do nieba
Sława Korn-Acka
22.07.2016
obraz z sieci
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz