sobota, 15 lutego 2020

Miłości nieposkromiona

zamknięta w tobie jak więzień na pryczy
mota się w kajdanach
śmieje się i ryczy ściskając
w dłoniach białe prześcieradło
rysuje światłem upojne wizje i obrazy
fascynując się możliwością zabawy
i gry na lutni płynącej falą
po oceanach rozkoszy
dotyka palcami euforii i szczęśliwej
ekstazy i zasypia w ramionach
wirtualnego kochanka
jego uczuć jak wody spragniona
i tylko oddech swój słyszy
i senny szept wiatru
kocham Cię
na dobranoc za oknem



wiersze z szuflady, popr.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Tomikowo - 20.01.2024

Gdyby gdyby miłość pisała się przez wodę jak przez liście kwiatów w twojej pergoli dotyk byłby czuły i bezpośredni tęsknota utulona a t...