czwartek, 13 lutego 2020

Wiem, że wiesz

Tłumię w sobie utajone życie
lecz gdy głos twój słyszę
wtedy noc dwa serca kołysze
a ty stajesz się częścią jej


Jednak muszę do siebie wracać
gdzie zakotwiczyła mnie rzeczywistość
bo tam jest mój dom
który potrzebuje mej obecności

Tak wiem, że potrafimy się śmiać
i świat wokół nas zanosi się echem
lecz wtedy czuję, że siebie tracę
bo nie umiem się bronić przed tym co w nas

I choć jesteś prawdą i światłem
moje szczęście umarło
gdybym to mogła, tak jak nie mogę
przyjmij, że jestem tylko obłokiem


15.03.2016



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Tomikowo - 20.01.2024

Gdyby gdyby miłość pisała się przez wodę jak przez liście kwiatów w twojej pergoli dotyk byłby czuły i bezpośredni tęsknota utulona a t...